Օրիգինալ լինելու ուղիներ մի՛ փնտրեք: Մյուսներից տարբեր լինելն անխուսափելի է, երբ մարդ չի մտահոգվում այդպիսինը լինելու համար:
Մի՛ փորձեք շլացնել բուրժուային: Չի՛ ստացվի: Նա միայն վախենում է, երբ իր գրպանին են սպառնում:
Մի՛ աշխատեք նեղություն տալ ընթերցողին, ո՛չ փնտրեք, ո՛չ էլ հայցեք նրա օգնությունը:
Երբեք մի՛ գրեք մտածելով քննադատության, բարեկամների կամ հարազատների, անուշիկ հարսնացուի կամ կնոջ մասին: Մի՛ մտածեք անգամ ենթադյալ ընթերցողի մասին:
Ոչ մի բանի մի՛ զոհաբերեք գրականության անկեղծությունը: Ո՛չ քաղաքականությանը, ո՛չ հաղթանակին: Միշտ գրե՛ք այն լուռ ու անողոք ուրիշի համար, որ կրում ենք մեր ներսում, և հնարավոր չի լինի խաբել:
Մի՛ հետևեք մոդաներին, աղերսեք սուրբ ուսուցչին մինչև երրորդ աքլորականչը:
Մի՛ սահմանափակվեք արդեն հռչակ ձեռք բերած գրքերը կարդալով: Պրուստն ու Ջոյսն արհամարհված էին, երբ քթները դուրս հանեցին, այսօր հանճարներ են:
Մի մոռացեք իրավացիորեն հայտնի արտահայտությունը՝ երկու անգամ երկու հավասար է չորսի: Բայց՝ իսկ եթե հանկարծ հի՞նգ լիներ:
Մի՛ արհամարհեք արտասովոր շարադրանքով թեմաները, ինչպիսին էլ լինի նրանց ծագումը: Գողացե՛ք, եթե դրա անհրաժեշտությունը կա:
Միշտ ստե՛ք:
Մի՛ մոռացեք, որ Հեմինգուեյը գրել է. «Ես իմ վեպի անգամ արդեն պատրաստ հատվածներն ընթերցեցի, որն, ըստ էության, ամենանվաստ բանն է, մինչև ուր կարող է իջնել գրողը»:
Օնետտի Խուան Կառլոս
Աղբյուր
Առաջադրանքներ
1. Մեկնաբանե՛ք պատվիրանները։
2. Ավելացրե՛ք տասնմեկերորդ պատվիրանը։
Պատվի՛ր քո հորն ու քո մորը, որպեսզի բարիք գտնես, երկար ապրես բարեբեր այն երկրի վրա, որ Տեր Աստված տալու է քեզ: